หัตถ์เทวะราชันมังกร นิยาย บท 144

เหลิ่งปิงมองดูสีหน้าของทุกคนแล้วก็ยกยิ้มขึ้นเล็กน้อย “ในวันนี้ถึงแม้ว่าอาหารมื้อนี้จะไม่ต้องจ่ายเงินเยอะมาก แต่ฉันรู้ว่ามีหลายคนที่ตอนนี้ไม่ได้ร่ำรวย เพียงแค่พวกคุณเรียกฉันว่าพี่ปิงและดื่มอวยพรให้ฉันด้วยเหล้าสักแก้ว แล้วฉันจะจ่ายแทนพวกคุณเอง...”

หลังจากเหลิ่งปิงพูดจบ เขาก็มองไปทางหวังหันหันและเฉินผิง เห็นได้ชัดว่าข้อเสนอของเหลิ่งปิงมุ่งเป้าไปที่ทั้งคู่!

“พี่ปิงผู้มีอำนาจ ฉันขอดื่มอวยพรให้คุณก่อน...”

ทันทีที่เสียงนั้นดังขึ้น ก็มีคนยกแก้วเหล้าขึ้นเพื่อดื่มอวยพรให้พี่ปิงทันที!

ในไม่ช้า พวกเขาทั้งหมดก็ดื่มอวยพรให้เหลิ่งปิงด้วยสีหน้าที่ประจบประแจง ท้ายที่สุดเหลือเพียงหวังหันหัน เฉินผิง และอู๋อีฟานแค่สามคนเท่านั้น!

“อีฟาน แกไม่ดื่มอวยพรให้พี่ปิงเหรอ”

หวังอวี่เถียนถาม

“เงินหนึ่งหมื่นแปดพันหยวน ฉันยังมีอยู่...”

ความหมายของอู๋อีฟานชัดเจนมาก เธอยอมจ่ายเงินเองดีกว่าต้องไปดื่มอวยพรให้เหลิ่งปิง!

“จะแสร้งว่ามีเงินมหาศาลขนาดนั้นไปเพื่ออะไร เงินหนึ่งหมื่นแปดพันหยวน แกต้องไปร่วมหลับนอนอีกกี่ครั้งถึงจะได้มันมา เพื่อประโยชน์ของตัวแกเองแท้ๆ ไม่รู้จักซาบซึ้งในบุญคุณ...”

หวังอวี่เถียนกลอกตาและพูดออกมา

ประโยคนี้ ราวกับท้องฟ้าที่สดใสแต่กลับมีฟ้าผ่าลงมาทำให้เกิดระเบิดอย่างฉับพลัน ทุกคนล้วนมองมาที่อู๋อีฟาน

และใบหน้าของอู๋อีฟานก็ซีดเผือด เธอรู้สึกถึงสายตาของทุกคน แม้กระทั่งถ้าเข้าไปอยู่ในรูหนูก็ยังรับรู้ได้

“หวังอวี่เถียน แกพูดเรื่องบ้าบออะไรอยู่! เชื่อได้เลยว่าฉันจะฆ่าแกให้ตาย...”

อู๋อีฟานค่อยๆลุกขึ้นมา ในมือก็ยกขวดเหล้าขึ้น

“อู๋อีฟาน ระวังปากของแกหน่อย ใครพูดเรื่องบ้าบอ แกทำอะไรอยู่ก็รู้ดีอยู่แก่ใจไม่ใช่เหรอ”

หวังอวี่เถียนไม่แสดงอาการอ่อนข้อให้

อู๋อีฟานที่ยืนถือขวดเหล้าอยู่โกรธจนตัวสั่น ขวดเหล้าในมือกำลังจะถูกโยนใส่หวังอวี่เถียน!

เหลิ่งปิงมองไปที่เฉินผิง เขายกแก้วเหล้าขื้นมาแล้วกล่าวว่า “นี่ พี่เฉินผิง ทำไมถึงกินแต่กับข้าวไม่ดื่มเหล้าเลยล่ะ อยากเอาส่วนของคุณกลับไปด้วยหรือ อย่าอิ่มไปก่อนล่ะ...”

“ฮ่าๆ!”

ทันทีที่สิ้นเสียงเหลิ่งปิง ทุกคนก็ระเบิดเสียงหัวเราะออกมา!

เฉินผิงเช็ดปากของเขาด้วยกระดาษทิชชูและพูดโดยไม่มีความโกรธแม้แต่น้อยว่า “เหล้านี้รสชาติแย่เกินไป มันไม่ถูกปากผม...”

ประโยคที่เฉินผิงพูดออกมาทำให้ทุกคนตกตะลึง เหล้านี้คือเหล้าเหมาไถ ราคาขวดละหลายพันหยวน แต่เฉินผิงกลับบอกว่ามันไม่ถูกปาก?

เหลิ่งปิงส่งเสียงเยาะเย้ย “คุณบอกว่าเหล้าเหมาไถนี้ไม่ถูกปาก แล้วคุณอยากดื่มอะไรล่ะ เหล้าตัวนี้คุณไม่จำเป็นต้องจ่ายเงิน แต่ถ้าคุณเลือกเหล้าตัวอื่น คุณก็ต้องจ่ายเงินเองนะครับ...”

“จ่ายหรือไม่จ่ายเงินผมไม่สนหรอก หลักๆก็คือผมจะไอถ้าดื่มมากเกินไป...”

เฉินผิงกล่าวเบาๆ