หัตถ์เทวะราชันมังกร นิยาย บท 765

“แกเป็นใครกันแน่? ทำไมแกถึงไม่กลัวกระบี่ปีศาจของฉัน?”

หนิงอวี่ไม่รู้จริงๆ ว่าเฉินผิงเป็นผู้บำเพ็ญปีศาจหรือเปล่า เนื่องจากชายหนุ่มไม่เกรงกลัวกระบี่ปีศาจของตนเลย

“ทำไมฉันต้องกลัวด้วยเล่า?” เฉินผิงย้อนถามเสียงเรียบ

หนิงอวี่จ้องเฉินผิงตาเขม็งพลางกัดฟันแน่นเสียจนได้ยินเสียงแตกหัก ดูเหมือนว่าเขาจะตัดสินใจอะไรบางอย่างได้แล้ว

เขาเริ่มระเบิดพลังมหาศาลจากกระบี่ของของตนเองอย่างรวดเร็วโดยไม่มีการบอกกล่าวล่วงหน้า เขาแผดเสียงต่ำพลางกุมกระบี่ในมือก่อนจะซัดฝ่ามือออกไปอย่างแรง

“ในนามโลหิตแห่งธรรมะ ขอขับไล่ปีศาจ! จงมอดไหม้!” เขาร่ายคาถา

ทันใดนั้นเปลวเพลิงก็ลุกไหม้บนกระบี่ปีศาจ เปลวเพลิงช่างแปลกประหลาดเหลือเกิน เพราะมันกลายเป็นสีเขียวมรกตราวกับอัคคีหลิน แรงกระตุ้นจากเลือดของหนิงอวี่ทำให้เปลวเพลิงโหมไหม้อย่างแรง กลิ่นที่ไม่พึงประสงค์ของเลือดแผ่ออกมาจากกระบี่ปีศาจอย่างไร้ที่สิ้นสุด

ฉัวะ!

หนิงอวี่กวัดแกว่งกระบี่ปีศาจในมือใส่เฉินผิง เพียงชั่วพริบตาเดียว ลุกไฟสีเขียวมรกตทั้งสามที่แผ่ซ่านไปด้วยพลังก็พุ่งเข้าใส่ฝ่ายหลังเพื่อล้อมเขาเอาไว้

“เฉินผิง ระวังตัวด้วย! นั่นคืออัคคีหลิน เพียงแค่สัมผัสก็จะแผดเผาคนทั้งเป็นโดยไม่มีโอกาสรอดชีวิต!” เมื่อเห็นเช่นนั้น เสี่ยวหลานก็รีบเอ่ยเตือนขึ้นมาทันที

เฉินผิงเองก็สังเกตเห็นความแปลกประหลาดของเปลวเพลิงดังกล่าวอยู่นานแล้ว แต่ไม่คาดคิดว่าหนิงอวี่จะใช้อัคคีหลิน อย่างไรเสียมันก็อันตรายมากเหลือเกิน หากประมาทเพียงนิดเดียว ก็อาจจะถูกตลบหลังได้

ฉันไม่คาดคิดว่ามันจะใช้วิธีการอันโหดเหี้ยมพรรค์นั้นเพียงเพราะมันไม่สามารถเอาชนะฉันได้!

“ทุกคน ถอยไป” เขาออกคำสั่ง

สายตาของเขาเปลี่ยนเป็นเย็นชาแล้วยกมือขึ้นกลางอากาศ กระบี่วิเศษที่กำลังแผ่ไอเย็นปรากฎขึ้นในมือของเขา

ทันทีที่กระบี่วิเศษปรากฏอยู่ในมือของเขา ทุกคนก็ดูเหมือนจะตกตะลึงไปทันที โดยเฉพาะหนิงอวี่ที่รู้สึกตกตะลึงถึงขีดสุดเพราะเขาได้เห็นกระบี่วิเศษในมือของชายหนุ่มปรากฎขึ้นกลางอากาศ

“มาดูกันซิว่ากระบี่พิฆาตมังกรของฉันหรือกระบี่ปีศาจของแกที่จะยอดเยี่ยมกว่ากัน”

ฟิ้ว!

ปัง! ปัง! ปัง!

หนิงอวี่ดวงตาเบิกกว้างแล้วโบกมือทั้งสองข้างอย่างบ้าคลั่ง แนวกั้นที่ปรากฏขึ้นตรงหน้าเขาโอบล้อมเขาเอาไว้ เพื่อปกป้องเขาจากผลสะท้อนกลับของอัคคีหลิน

ทันทีที่แนวกั้นปรากฏขึ้น ก็มีอัคคีหลินจู่โจมใส่มันอยู่หลายลูก แต่พวกมันก็ไม่อาจทลายแนวกั้นเข้าไปได้

แต่เมื่ออัคคีแท้แห่งสมาธิของเฉินผิงปะทะเข้ากับแนวกั้น ก็มีเสียงดังแหวกอากาศ ทันใดนั้นก็ปรากฎรอยแตกขึ้นบนแนวกั้น

หนิงอวี่ใจหายวูบเนื่องจากเต็มเปี่ยมไปด้วยความรู้สึกหวาดกลัว เหงื่อเย็นๆ ไหลหยดลงมาจากหน้าผากของเขา พลังของเฉินผิงช่างมากมายมหาศาลเกินกว่าที่เขาจะจินตนาการได้

เปรี้ยง!

ในที่สุดแนวกั้นก็ไม่อาจต้านทานแรงปะทะได้อีกต่อไปจึงสลายเป็นล้านๆ ชิ้น

หนิงอวี่รีบกวัดแกว่งกระบี่ปีศาจในมือเพื่อสกัดอัคคีหลินที่มุ่งหน้ามาหาตนเอาไว้