หัตถ์เทวะราชันมังกร นิยาย บท 829

“ทำไมเขาถึงต้องตามฉันมาด้วยนะ?” เสี่ยวหรูบ่น

จ้าวฉวางอธิบายอย่างตะกุกตะกัก “ผะ-ผมเป็นห่วงว่าพวกตระกูลฉินจะมารังแกคุณ ผมจึงตามคุณมาพร้อมกับกำลังเสริม อีกทั้งเกาะนี้เต็มไปด้วยอันตราย ผมต้องการที่จะปกป้องคุณเท่านั้นเอง”

เสี่ยวหรูตอบกลับไปห้วนๆ “ฉันไม่ต้องการให้คุณมาปกป้อง เฉินผิง ซูอวี่ฉี และกู่หลิงเอ๋อร์ก็มากเกินพอแล้ว ความสามารถของคุณในตอนนี้ไม่ใช่ว่าจะเอาชนะใครได้อยู่ดี”

คำตอบที่ฉุนเฉียวของเสี่ยวหรูทำให้จ้าวฉวางกระอักกระอ่วน เขาบ่นพึมพำออกมาว่า “เรามีนักสู้ที่มีความสามารถในครอบครัวของเราที่ผมไม่ได้พามาด้วยในการเดินทางครั้งนี้ อย่าเพิ่งตำหนิผมที่ด้อยความสามารถ ผมตั้งใจเสี่ยงชีวิตเพื่อปกป้องคุณ”

คำพูดของเขาทำให้เสี่ยวหรูนิ่งเงียบ สาวน้อยผู้นี้ไม่เคยได้รับคำสารภาพที่จริงใจเช่นนี้มาก่อนในชีวิต

เมื่อสังเกตเห็นว่าเพื่อนของเธอพูดอะไรไม่ออกหลังจากคำสารภาพของจ้าวฉวาง ซูอวี่ฉีก็เดินมาและดึงแขนของเสี่ยวหรู เธอดึงเสี่ยวหรูออกมาข้างหลังพร้อมต่อว่าจ้าวฉวาง “อย่ามาคิดหลอกเสี่ยวหรูนะ หนุ่มเพลย์บอยอย่างนายมีดีก็แค่คำพูดเท่านั้นแหละ”

ซูอวี่ฉีดึงเสี่ยวหรูแล้วหันหลังเดินหนี กู่หลิงเอ๋อร์ชี้นิ้วไปยังจ้าวฉวางพร้อมขู่เตือน “ไม่ต้องตามพวกเรามาอีกนะ”

ทั้งสามสาวเดินตามเฉินผิงต่อขณะที่จ้าวฉวางและกลุ่มของเขาคอยเดินตามอยู่ห่างๆ การกระทำของเขาทำให้ซูอวี่ฉีและกู่หลิงเอ๋อร์ไม่พอใจ

เฉินผิงพยายามปลอบพวกเธอโดยพูดว่า “ให้พวกเขาตามมาเถอะ อย่าไปสนใจเลย”

เฉินผิงไม่สนใจจ้าวฉวาง ถึงแม้ว่าเขาจะทำตัวเป็นเพลย์บอยก็ตาม แถมนักสู้ที่เขาพามาด้วยก็มีพลังที่อ่อนแอ หากเกิดเหตุอะไรขึ้นเฉินผิงรู้ดีว่าเขาสามารถเอาชนะคนเหล่านี้ได้อย่างง่ายดาย

พวกเขาเดินต่อไปสักระยะหนึ่ง เสียงเห่าหอนเกิดขึ้นท่ามกลางความเงียบงัน

ชายสูทดำชำเลืองมองผู้ชมของเขา เขาทำหน้านิ่วคิ้วขมวด

ก่อนหน้านี้เขาได้ปะทะกับหมาป่าสีขาวมาแล้วสองรอบ แม้ว่าเขาจะฆ่าเจ้าสัตว์ร้ายนี่ไม่สำเร็จ แต่เขาก็มีพลังที่เหนือกว่า การจะเอาชนะมันได้ขึ้นอยู่กับเวลาเท่านั้น เขาอาจสามารถฆ่าเจ้าสัตว์ร้ายนี้ได้และได้รับแก่นอสูร

ตอนนี้เขามีผู้ชมแล้ว แต่ถึงกระนั้น ชายสูทดำย่อมรู้ดีว่าการจะหนีไปพร้อมกับแก่นอสูรนั้นยากยิ่งกว่า

เฉินผิงมองไปที่หมาป่าสีขาวตัวนั้นก่อนจะอุทานออกมา “ฉันไม่เคยคิดมาก่อนเลยว่าจะมีหมาป่าดุร้ายในสถานที่ที่หนาวเหน็บขนาดนี้ พวกเราอาจจะได้พบกับสิ่งมีชีวิตที่น่ากลัวกว่านี้ในการเดินทางของเราก็เป็นได้”

เฉินผิงไม่รู้เลยว่าจะหามังกรน้ำแข็งและมังกรเพลิงพบบนเกาะนี้ตามข่าวลือหรือไม่ หรือว่าเขาจะสามารถเอาชนะพวกมันแล้วได้รับแก่นมังกรหรือไม่ เมื่อหมาป่าสีขาวยังมีความแข็งแกร่งขนาดนี้ แล้วมังกรทั้งสองตัวนั่นคงจะทรงพลังยิ่งกว่าอีกหลายเท่าอย่างไม่ต้องสงสัย เพียงแค่คิดเฉินผิงก็รู้สึกสั่นสะท้าน