หัตถ์เทวะราชันมังกร นิยาย บท 830

จ้าวฉวางเดินมาหาเฉินผิง เขาอธิบายราวกับรู้เรื่องราวทั้งหมดเป็นอย่างดี “หมาป่าสีขาวตัวนี้มีขนาดใหญ่เท่ากับวัว ต้องขอบคุณอิทธิพลของมังกรยักษ์บนเกาะนี้ ฉันได้ยินมาว่ามีมังกรสองตัวบนเกาะนี้และมีของวิเศษซ่อนอยู่ สัตว์ร้ายที่อาศัยอยู่ร่วมกับมังกรเหล่านี้จะต้องมีวิวัฒนาการที่เกินขีดจำกัดทางชีววิทยาของพวกมันและกลายเป็นสัตว์ประหลาดที่น่ากลัวแน่นอน”

เขาหวังว่าความรู้ของเขาจะช่วยในการสร้างความสัมพันธ์กับเฉินผิง ซึ่งจะช่วยในการจีบเสี่ยวหรูเป็นอย่างมาก

เฉินผิงมองจ้าวฉวางอย่างเงียบๆ ทำลายความหวังของอีกฝ่าย

ทันใดนั้น หมาป่าสีขาวก็คำรามและพุ่งเข้าใส่ชายสูทดำ

ขนของมันตั้งชันและแหลมคมดุจใบมีด มันสามารถสร้างบาดแผลเมื่อสัมผัสกับผิวหนังของมนุษย์อย่างแน่นอน

หมาป่าสีขาวกระโจนขึ้นไปบนอากาศ กางเขี้ยวและเล็บออกมาอย่างน่ากลัว

ชายสูทดำขมวดคิ้วก่อนจะกลิ้งตัวหลบ เขาแทบหลบไม่พ้นจากการโจมตีของหมาป่าสีขาว

เขาเป็นปรมาจารย์ยุทธ์ และการต่อสู้กับหมาป่าสีขาวแสดงถึงความสามารถของสัตว์ร้ายตัวนี้ได้เป็นอย่างดี

อีกทั้งหมาป่าสีขาวยังมีความฉลาดอย่างมาก มันสามารถโจมตีเพื่อหลอกล่อความสนใจของชายสูทดำ ทำให้เขาสับสน

ชายสูทดำแทบไม่ทันได้ตั้งตัวเมื่อเจ้าหมาป่าพุ่งเข้ามาอีกครั้ง

ชายคนนั้นเกร็งกล้ามเนื้อก่อนจะเหวี่ยงหมัดเข้าใส่เจ้าหมาป่า

กำปั้นของชายสูทดำฟาดลงไปที่ท้องของหมาป่าสีขาว ทำให้มันกระเด็นถอยหลังจากแรงกระแทก

หมาป่าสีขาวส่งเสียงร้องโหยหวนด้วยความเจ็บปวดก่อนจะร่วงลงตรงเท้าของเฉินผิง

“ว้าย!” ซูอวี่ฉีและสาวๆ ร้องตกใจจนเซถอยหลัง

ทางด้านเฉิงคุนและซวนหยวนไคก็เห็นความเปลี่ยนแปลงของหมาป่าสีขาวเช่นกัน ดวงตาของพวกเขาเบิกกว้างด้วยความตกใจจนอ้าปากค้าง “การฝึกวิชามารอย่างนั้นรึ?”

ผู้คุ้มกันของฉินเสี่ยวเซียนลุกขึ้นทันทีเมื่อเขาสังเกตเห็นการเปลี่ยนแปลง จากนั้น เขาก็จ้องมองไปยังชายสูทดำอย่างระแวดระวัง

ชายชุดดำเดินตรงไปหาเจ้าหมาป่าโดยหวังจะจบชีวิตของมัน แต่เขาต้องชะงักเมื่อสังเกตเห็นผู้คนที่อยู่รอบๆ เขาตระหนักได้ทันทีว่าพวกเขาอาจรู้ตัวตนที่แท้จริงของเขาได้ เขาจึงยืนนิ่งด้วยความไม่แน่ใจ

“บ้าจริง! นั่นมันผู้ฝึกวิชามาร ฉันเกลียดผู้ฝึกวิชามาร!” อารมณ์ของเฉิงคุนกำลังพลุ่งพล่าน ก่อนที่เขาจะเดินตรงไปหาชายในชุดสูทนั่น

ซวนหยวนไคเดินตามเขาไปพร้อมด้วยเหล่านักสู้ที่เขาพามาด้วย

ทุกครอบครัวและสมาชิกเผ่าโบราณได้รับการสั่งสอนให้ฆ่าผู้ฝึกวิชามารทันทีเมื่อพบเห็น ดังนั้นผู้ฝึกวิชามารจึงใช้ความระมัดระวังเป็นพิเศษเพื่อปกปิดตัวตนของพวกเขา