หัตถ์เทวะราชันมังกร นิยาย บท 841

ชายสูทดำรวบรวมพลังจากหมอกสีดำไว้ในฝ่ามือของเขาก่อนจะเล็งไปที่ฉินเสี่ยวเซียน

ทันใดนั้น ลมกระโชกแรงเริ่มก่อตัวขึ้นเหนือบ่อน้ำที่เงียบสงบ เพียงแค่ชั่วพริบตา ก็เกิดเสาน้ำวนพุ่งขึ้นมาจากบ่อ ที่ตรงกึ่งกลางของเสาน้ำมีหลุมสีดำมืดอยู่ น้ำที่อยู่รอบเสาหมุนวนอย่างรุนแรง

ไม่นาน มังกรน้ำแข็งก็ปรากฏตัวขึ้นจากหลุมนั่น คราวนี้แก่นมังกรส่องแสงสว่างขึ้นกว่าเดิม แสงนั่นสว่างจนเกือบเทียบเท่าแสงอาทิตย์

เมื่อเห็นเช่นนั้น สายตาของทุกคนต่างเต็มไปด้วยความโลภ พวกเขารู้ได้ทันทีว่าแสงสว่างที่ส่องมาจากหัวของเจ้ามังกรนั้นคือแสงของแก่นมังกร

“นั่นมันแก่นมังกร!” ซวนหยวนไคตะโกนออกมาด้วยความตื่นเต้นทันทีที่พวกเขาได้เห็นสิ่งของที่มีลักษณะคล้ายไข่มุกบนหัวของมังกรน้ำแข็ง

เนื่องจากพวกเขาตามมาทีหลังคนอื่น นี่จึงเป็นครั้งแรกที่เขาได้เห็นแก่นมังกรอันล้ำค่านี้

แม้แต่ชายผู้นั้นที่ได้รับบาดเจ็บสาหัสยังอดไม่ได้ที่จะมองแสงที่ส่องออกมาจากแก่นมังกร แววตาของเขาเองก็เต็มไปด้วยความโลภเช่นกัน

ขณะที่มังกรน้ำแข็งลอยอยู่บนอากาศ มันอ้าปากของมันพร้อมสายตาที่จ้องมองไปยังผู้คนที่อยู่ในเหตุการณ์

ทันทีที่มันเห็นชายสูทดำ มันก็พุ่งตรงไปหาเขาทันที เห็นได้ชัดว่ามันกำลังมองหาชายที่ทำร้ายมัน

ชายคนนั้นรู้สึกตกใจที่เห็นมังกรน้ำแข็งนั่นพุ่งตรงมายังทิศทางของตน ตอนนี้ฉันไม่มีพลังเหลือมากพอจะต่อกรกับมัน! นอกจากนี้ คนพวกนั้นต่างหมายจะให้ฉันตาย

มังกรน้ำแข็งพุ่งตรงไปหาชายผู้บาดเจ็บด้วยความรวดเร็ว เขาแทบไม่มีโอกาสหนีรอด ทันใดนั้น เจ้ามังกรก็พ่นของเหลวสีดำออกมาตรงเข้าใส่เขา ชายสูทดำตัวแข็งทื่อและกลายเป็นรูปปั้นน้ำแข็งทันที

ทุกคนต่างสั่นสะท้านกับสิ่งที่ได้เห็น แต่ถึงอย่างนั้น พวกเขาล้วนไม่คิดที่จะถอยหนีแต่อย่างใด เนื่องจากไม่อาจต้านทานความเย้ายวนใจที่มีต่อแก่นมังกรได้

เมื่อพวกเขาตั้งใจมาที่สถานที่แห่งนี้ก็เพื่อของวิเศษนั่น พวกเขาจึงไม่สามารถหนีไปได้ทั้งๆ ที่ของวิเศษอันล้ำค่านั่นปรากฏอยู่ต่อหน้าพวกเขา

เฉินผิงขมวดคิ้วกับสิ่งที่เห็นพลางคิดในใจ ไม่มีทางที่ซวนหยวนไคและคนของเขาจะสามารถต่อกรกับมังกรน้ำแข็งตัวนั้นได้

แกร๊ง! แกร๊ง!

กรรรร!

เมื่อเห็นว่าเจ้ามังกรตอบโต้ คนจากตระกูลซวนต่างล่าถอยอย่างรวดเร็ว คนที่หนีไม่ทันต่างต้องลอยกระเด็นและบาดเจ็บสาหัส

สีหน้าของซวนหยวนไคเคร่งเครียดในทันที เขาไม่มีทางที่จะยอมแพ้เพราะแก่นมังกรนั้นช่างดึงดูดเขาเหลือเกิน

“นายคิดจะยืนดูอยู่เฉยๆ หรือยังไงเฉิงคุน? พวกเราต่างไม่มีโอกาสล้มเจ้ามังกรตัวนี้ถ้าต่อสู้เพียงลำพังนะ ทำไมพวกเราทั้งสองตระกูลถึงไม่ร่วมมือกันล่ะ? แล้วเราค่อยมาแบ่งแก่นมังกรกันทีหลัง”

ซวนหยวนไคแนะนำหุบเขาพายุให้ร่วมมือกัน เพราะเขารู้ดีว่าไม่มีใครที่จะสามารถปราบเจ้ามังกรน้ำแข็งนี้ได้ด้วยกำลังของตนเองเพียงลำพัง

ความจริงแล้ว เฉิงคุนเองก็มีความคิดเดียวกัน แม้ว่าเราจะไม่สามารถสู้กับมันได้ตัวต่อตัว แต่เราสามารถร่วมมือกันได้เพื่อโอกาสที่ดีกว่า

“ตกลง พวกเราร่วมมือกันกำจัดมังกรน้ำแข็งแล้วเอาแก่นมังกรนั่นมาให้ได้” เฉิงคุนพยักหน้ารับ