หัตถ์เทวะราชันมังกร นิยาย บท 849

กู่หลิงเอ๋อร์กัดริมฝีปากของเธอก่อนจะมองไปที่เฉินผิงด้วยน้ำตาที่เต็มในดวงตาของเธอ “ฉันก็จะไม่ไปไหนเหมือนกัน เฉินผิง มันจะมีประโยชน์อะไรถ้าคุณตาย? ฉันไม่อาจมีชีวิตอยู่ได้ถ้าไม่มีคุณ...”

ในที่สุดกู่หลิงเอ๋อร์ก็เผยความในใจของเธอออกมา

เธอตกหลุมรักเฉินผิงมานานแล้ว แต่เธอไม่สามารถพูดออกมาได้เนื่องจากความรู้สึกผิดที่มีต่อซูอวี่ฉี

ขณะนี้ความจริงได้ถูกเปิดเผย ใบหน้าของกู่หลิงเอ๋อร์แดงก่ำไปด้วยความเขินอาย

แม้ว่าเฉินผิงจะตกตะลึงกับคำสารภาพนั้น แต่ซูอวี่ฉีหาได้สะทกสะท้านไม่ เธอกุมไปที่มือของกู่หลิงเอ๋อร์ก่อนจะยิ้มให้เธออย่างมั่นใจ “ไม่เป็นไรนะ กู่หลิงเอ๋อร์ ฉันรู้เรื่องนี้มาตลอด ฉันดีใจที่เราทั้งคู่ได้อยู่ข้างกายเฉินผิงแม้กระทั้งตอนที่เรากำลังจะตาย”

กู่หลิงเอ๋อร์พยักหน้าตอบ แทบไม่มีร่องรอยของความกลัวหรือตื่นตระหนกบนใบหน้าของเธอเลย

ซูอวี่ฉีและกู่หลิงเอ๋อร์ไม่มีอะไรต้องกลัวแม้กระทั่งความตาย ตราบใดที่มีเฉินผิงอยู่ด้วยสิ่งอื่นก็ไม่สำคัญอีกแล้ว

เมื่อเห็นความมุ่งมั่นในแววตาของหญิงสาวทั้งสอง เฉินผิงรู้ดีว่าคงไม่มีทางจะเกลี้ยกล่อมให้พวกเธอยอมจากไป ในขณะเดียวกัน คำพูดของพวกเธอกลับทำให้เขามีขวัญกำลังใจเพิ่มมากขึ้น

“ดีมาก ถ้าอย่างนั้นผมจะพยายามอย่างที่สุดเพื่อให้พวกเรามีชีวิตรอดไปได้!” เฉินผิงกล่าว

เฉินผิงไม่อาจยอมให้ซูอวี่ฉีและกู่หลิงเอ๋อร์สละชีวิตเพื่อเขาอีกแล้ว ในเมื่อการยอมจำนนไม่ใช่ทางเลือก เขาจึงจำต้องสู้จนกว่าจะหมดลมหายใจสุดท้าย

เนื่องจากเป็นคนช่างสังเกต ซูอวี่ฉีรู้ได้ทันทีว่าอะไรที่เฉินผิงเป็นห่วงมากที่สุด “เอาให้เต็มที่เลย เฉินผิง” เธอกล่าวกระตุ้น “อย่างแย่ที่สุด กู่หลิงเอ๋อร์กับฉันจะจบชีวิตของตัวเอง พวกคนชั่วนั้นจะไม่มีทางได้แตะต้องพวกเรา”

เมื่อได้ยินดังนั้น เฉินผิงพยักหน้าอย่างมุ่งมั่นและชักกระบี่พิฆาตมังกรขึ้นมา เขาก้าวออกไปด้านหน้าพร้อมด้วยพลังรัศมีที่น่ากลัวที่เปล่งออกมาจากร่างกายของเขา

“ดูเหมือนว่าแกนี่มันเสือผู้หญิงไม่ใช่เล่นเลยนะ ใช่มั้ย?” ฉินเสี่ยวเซียนเย้ย “แกมีผู้หญิงถึงสองคนที่พร้อมจะตายเพื่อแก ถ้าอย่างนั้นล่ะก็ ฉันจะทำให้สมความปรารถนาเอง!”

วินาทีถัดมา เขารวบรวมพลังเพื่อจะโจมตี แต่กลับพบว่าเลือดกำลังไหลออกมาจากปากของเขาอีกครั้ง

หือ? นั้นมันบ้าอะไร?

แม้ว่าฉินเสี่ยวเซียนจะรู้สึกสับสน แต่เขายังคงพุ่งเข้าหาเฉินผิงด้วยความเร็วเต็มที่และชกกำปั้นเข้าใส่เฉินผิง

ตูม!

หมัดนั้นตรงเข้าใส่เฉินผิงอย่างจัง แต่ฉินเสี่ยวเซียนกลับต้องถอยหนีด้วยความตกใจจากแรงปะทะนั่น อย่างไรก็ตาม มือของเขารู้สึกชาจากแรงสะท้อนจนถอยเซไปด้านหลัง

แทนที่เขาจะตอบโต้การโจมตีของฉินเสี่ยวเซียน เขากลับเลือกที่จะฟาดกระบี่พิฆาตมังกรเข้าใส่ปรมาจารย์ยุทธ์จากหุบเขาพายุที่กำลังเข้ามา การระเบิดของพลังงานที่ปล่อยออกมานั้นรุนแรงมากจนรู้สึกราวกับสามารถแยกท้องฟ้าออกจากกันได้

หลังจากเฉินผิงแสดงพลังอันมหาศาลออกมา เหล่าปรมาจารย์ยุทธ์ต่างต้องตื่นตระหนกและถอยหนี

ความน่ากลัวคือพลังหมัดของฉินเสี่ยวเซียนไม่สามารถทำอะไรเฉินผิงได้เลยแม้แต่น้อย แต่กระบี่พิฆาตมังกรกลับสร้างความเสียหายได้อย่างร้ายแรง ไม่ต้องสงสัยเลยว่านั้นคือฟางเส้นสุดท้ายของเขา