หัตถ์เทวะราชันมังกร นิยาย บท 850

แม้พลังของเฉินผิงจะสามารถทำให้ฉินเสี่ยวเซียนและคนจากหุบเขาพายุล่าถอยไปได้ แต่เขายังคงต้องป้องกันการลอบโจมตีจากตระกูลซวน

แต่เมื่อมองไปรอบๆ แม้ว่าจะไม่มีวี่แววของปรมาจารย์ยุทธ์จากตระกูลซวนก็ตาม แต่เฉินผิงก็ยังคงตื่นตัวอยู่ตลอดเวลา

ฉันจำได้ว่าพวกเขาทั้งสามโจมตีฉันพร้อมกัน แล้วคนที่สามหายไปไหนกัน?

ไม่ทันไร เสียงร้องของซูอวี่ฉีก็ดังขึ้นจากทางด้านหลังของเฉินผิง

ด้วยความตกตะลึงและกลัวสิ่งที่ร้ายที่สุดจะเกิดขึ้น เฉินผิงรีบหันกลับไปพร้อมฟาดฟันกระบี่พิฆาตมังกรในมือ

น่าเสียดายที่สายไปเสียแล้ว ปรมาจารย์ยุทธ์จากตระกูลซวนได้เข้ามาจับซูอวี่ฉีและกู่หลิงเอ๋อร์อย่างง่ายดาย ไม่ทันที่เฉินผิงจะทำการตอบโต้ใด เขาก็โดดลงมายืนอยู่ข้างซวนหยวนไคเสียแล้ว

ไม่ว่าพวกเธอจะพยายามดิ้นรนมากเพียงใด หญิงสาวทั้งสองก็ไม่สามารถหลุดจากเงื้อมมือของปรมาจารย์ยุทธ์ได้ แม้ว่าพวกเธอจะอยากปลิดชีวิตตัวเอง แต่พวกเธอก็รู้ดีว่ามันแทบจะเป็นไปไม่ได้

“ปล่อยพวกเธอซะ!” เฉินผิงตะโกนและจ้องไปที่ซวนหยวนไค

เพียงไม่นาน รังสีอาฆาตก็พวยพุ่งออกมาปกคลุมทั่วทั้งร่างของคนกระกูลซวน

บ้าเอ้ย! ฉันไม่คิดมาก่อนเลยว่าซวนหยวนไคจะชั่วช้าได้ถึงเพียงนี้ เขาทำทีว่าโจมตีฉันเพียงเพื่อจับตัวจับซูอวี่ฉีและกู่หลิงเอ๋อร์ที่อยู่ด้านหลังฉัน! เขาทำเกินไปแล้ว!

“ปล่อยพวกเธองั้นหรือ? แน่นอน แต่แกต้องยอมพวกเราซะก่อน ถ้าแกยอมจำนน ฉันรับรองได้เลยว่าพวกเธอจะปลอดภัย...” ซวนหยวนไคพูดอย่างยิ้มเยาะ

ขณะเดียวกัน ปรมาจารย์ยุทธจากตระกูลซวนยังมีเมตตาต่อซูอวี่ฉีและกู่หลิงเอ๋อร์ หากเขากำมือแน่นกว่านี้ ไม่ต้องสงสัยเลยว่าหญิงสาวทั้งสองคงหมดลมหายใจเป็นแน่

“ซวนหยวนไค นี่มันบ้าอะไรกัน? นายคิดจะเก็บเอาแก่นมังกรนั่นให้คนเดียวหรือไง?” เฉิงคุนตะโกนด้วยความโกรธเมื่อเห็นว่าซวนหยวนไคไม่ทำตามที่ตกลงกัน

น่าขำ! พวกเราทั้งสามตกลงที่จะร่วมมือกัน ยังไม่ทันไร ซวนหยวนไคก็กระทำการลับหลังพวกเราซะแล้ว เขากำลังหลอกใช้พวกเรา!

ฉินเสี่ยวเซียนหน้านิ่วคิ้วขมวดขณะที่เขากำลังยืนดูอยู่เงียบๆ ให้ตายเหอะ ดูพลังของพวกเขาสิ ไม่มีทางเลยที่ตระกูลของเราจะทัดเทียมพวกเขาได้

“ตอนนี้เราควรทำยังไงดี ฉินเสี่ยวเซียน?” ฉินเสี่ยวเทียนเอ่ยถามด้วยความกังวลและทำอะไรไม่ถูก

ก่อนหน้านี้ฉินเสี่ยวเทียนฝากความหวังทั้งหมดที่พี่ชายของเขา แต่ตอนนี้ฉินเสี่ยวเซียนกลับได้รับบาดเจ็บ เขาพบว่าตอนนี้เขาเองก็จนปัญญา

“เราจะรอดูท่าทีไปก่อน” ฉินเสี่ยวเซียนสั่ง “ห้ามใครเคลื่อนไหวถ้าไม่ได้รับคำสั่งจากฉัน...”

ในขณะเดียวกันนั้นเอง ซวนหยวนไคยังคงเยาะเย้ยเฉินผิงอย่างไร้ความปราณีด้วยรอยยิ้มที่ฉาบบนใบหน้าของเขา

“เฉินผิง ทำตัวดีๆ และทิ้งอาวุธของแกซะ ถ้าแกไม่ยอมจำนนล่ะก็แกจะไม่มีวันได้เห็นหน้าแฟนสาวทั้งสองของแกอีก...” เขากล่าวย้ำอีกครั้ง