คุณชายฮิลล์ ปล่อยฉันนะ! นิยาย บท 239

หัวใจของแคทเทอรีนเต้นแรงเมื่อเธอคิดถึงมัน

“ฉันไม่กล้าทำแบบนั้นอีกแล้วค่ะ” เธอส่ายหัวเบา ๆ

ฌอนยิ้ม “ดูสิว่าคุณขี้ขลาดขนาดไหน เมื่อไหร่คุณจะสามารถมีลูกให้ผม ฮื้ม?”

ใบหน้าเล็กของแคทเธอรีนแดงขึ้นมาทันที

เธอกอดรอบคอเขาและซุกใบหน้าไปที่อกของเขา เธอเขินมาก เธอไม่สามารถพูดเป็นเวลาสักพัก

“ช่างมันเถอะ อย่างไรคุณก็จะเป็นผู้หญิงของผมไม่ช้าก็เร็ว”

น้ำเสียงของฌอนตอนที่เขากอดเธอนั้นฟังดูเจ้ากี้เจ้าการมาก

แคทเธอรีนพบว่ามันหอมหวาน และรู้สึกมีความสุขมาก

…

พวกเขาทั้งคู่ผล็อยหลับไป พวกเขาไม่รู้เลยว่าข่าวเกี่ยวกับงานการกุศลในค่ำคืนนั้น ถูกเผยแพร่ไปทั่วทั้งเมลเบิร์น และทุกคนรับรู้เกี่ยวกับมัน

ตอนนั้นเอง ในบ้านของตระกูลโจนส์ เจฟฟี่ได้รับสายจากหุ้นส่วนอีกครั้ง

“ประธานโจนส์ คุณเห็นการกระทำที่ต่ำต้อยของลูกสาวคุณแล้วหรือยัง?”

“ฮิฮิ ให้ลูกสาวคุณนอนกับผมสักคืนหนึ่งสิ แล้วผมจะทำงานกับคุณสักหนึ่งโปรเจ็ค”

“หุบปาก!” ร่างกายของเจฟฟี่สั่นด้วยความโกรธขณะที่เขาสาปแช่ง “รักษาความสะอาดในปากของแกไปเถอะ”

“ฮิฮิ ผมจะสะอาดกว่าลูกสาวของคุณได้อย่างไร? ใครจะอยากได้ขยะแบบนั้น?”

“ผมไม่อยากมีลูกสาวอย่างเธอ!” เจฟฟี่ชี้ไปที่เธอและด่าว่า “ฉันควรจะรู้ว่าฉันไม่ควรพาแกกลับมาตั้งแต่แรก ถ้าไม่ใช่เพราะแก ฉันจะเสียแคทเธอรีนไปเหรอ? ถ้าไม่ใช่เพราะแกที่สนับสนุนฉัน ฉันจะฆ่าแม่ด้วยมือของฉันไหม? ถ้าไม่ใช่เพราะแก แม้ว่าแคทเธอรีนจะเข้าไปที่ฮัดสัน เธอก็คงจะฟังฉันและยอมให้ฉันเป็นประธานกรรมการ”

รีเบคก้าตัวซีดเผือดและร่างกายของเธอก็สั่นเทา เมื่อเธอถูกต่อว่า

แซลลี่ทนฟังไม่ได้อีกต่อไป เธอกอดรีเบคก้าแน่นและตะโกนว่า “พอได้แล้ว! แคทเธอรีนเป็นคนทำให้พวกเรามาถึงจุดนี้ชัด ๆ แต่คุณก็ยังโทษและตีรีเบคก้า คุณรู้แค่ว่าจะระบายความโกรธของคุณออกมาอย่างไรกับครอบครัวของคุณเท่านั้น”

“คุณยังกล้าพูดแบบนั้นอีกเหรอ? ลูกสาวแสนดีที่คุณคลอดมันออกมา มันไม่มีสัญชาตญาณของความถูกต้องและละอายใจเลย สิ่งที่ผมเสียใจที่สุดคือผมแต่งงานกับคุณ และให้กำเนิดเธอ!”

“ก็ได้ ถ้าคุณเสียใจกับมัน พวกเราจะออกไป!”

แซลลี่ร้องไห้และคว้ามือของรีเบคก้า ก่อนที่จะเดินออกไป

ไม่นาน วิลล่าทั้งหลังก็ดูว่างเปล่าและน่าขนลุก