คุณชายฮิลล์ ปล่อยฉันนะ! นิยาย บท 409

แคทเธอรีนส่ายหน้าพลางยิ้มออกมา

เธอยังได้รับคำชมจากคนอื่น ๆ อีกเมื่อไปถึงที่ทำงาน

ฮาร์วีย์ ยอร์ก ผู้ช่วยของเธอเข้ามาพร้อมกับรอยยิ้ม “ท่านประธานโจนส์ เมื่อเร็ว ๆ นี้คุณดูมีความสุขกับสิ่งดี ๆ ที่เกิดขึ้นทั้งหมดจริง ๆ ทุกคนในแคนเบอร์ราต่างรู้กันว่าคุณชายฮิลล์คนโตเอาอกเอาใจคุณเหมือนกับเด็กน้อย อ้อ ใช่ นี่คือบัตรเชิญงานเลี้ยงทางธุรกิจของโฮลต์ คอร์ปอเรชั่น นี่เป็นบัตรเชิญจากคุณหนูจากเฮฟเว่น คอร์ปอเรชั่น เชิญให้ไปร่วมปาร์ตี้แฟชั่นของพวกเขา...”

เธอพูดอะไรไม่ออกเมื่อมองไปที่กองบัตรเชิญหนาเตอะ

“ฌอนนาราห์ คอร์ปอเรชั่น กำลังจะเปิดตัวไมโครชิป ดังนั้นทุกกิจการจึงพยายามสร้างความสัมพันธ์ที่ดีกับคุณชายฮิลล์คนโต การที่เป็นภรรยาของเขาทำให้คุณเป็นคนที่บุคคลสำคัญต้องการสานสัมพันธ์อันดีด้วย”

“ก็ถูกของคุณ ยากนะคะที่เมื่อก่อนจะได้รับบัตรเชิญพวกนี้” เธอยิ้มอย่างประชดประชัน “ความจริงแล้ว การติดต่อทำความรู้จักกันเป็นเรื่องสำคัญในแคนเบอร์รา”

“ส่วนใหญ่แล้วเป็นเพราะคุณชายฮิลล์คนโตมีความสามารถ ประธานโจนส์ คุณมีรสนิยมเกี่ยวกับผู้ชายดีครับ”

เธอพูดไม่ออก “ส่งคำเชิญพวกนี้ไปให้สมาชิกคนอื่น ๆ ในคณะกรรมการผู้บริหาร พวกเขาไปร่วมงานแทนฉันได้”

“ได้ครับ”

เธอได้รับโทรศัพท์จากเบอร์ที่ไม่ได้รู้จักหลังจากที่ฮาร์วีย์ออกไปแล้ว

“แคทเธอรีน โจนส์ ผ่านมาสักพักแล้วนะ ฉันเพิ่งมาถึงที่แคนเบอร์รา เธอพอจะมีเวลามาดื่มกาแฟสักหน่อยไหม?”

เสียงของแพทริคดังขึ้นผ่านลำโพง เธอหัวเราะขึ้นมาโดยไม่รู้ตัวเพื่อกลบเกลื่อนความแปลกใจของเธอ ถูกแล้วที่ไม่ควรนินทาคนที่ขาดการติดต่อไปนานแล้ว ไม่อย่างนั้นเขาจะวกกลับเข้ามาในชีวิตของคุณอีกในไม่ช้า

....

ที่ร้านกาแฟในล็อบบี้ของสำนักงาน

แคทเธอรีนได้พบกับแพทริคอีกครั้ง

“มันเกือบสามเดือนแล้วนะหลังจากที่นายเลิกรากันไป แต่นายเพิ่งเริ่มมาตามหาเธอเอาตอนนี้”

เธอพูดเยาะเย้ยถากถาง “นายยังคิดว่าเธอขี้โมโหหรือไม่มีเหตุผลอีกหรือเปล่า? นายตั้งใจไม่สนใจเธอสักพัก เพราะคิดว่าเธอจะไม่ทิ้งนายไปจริง ๆ อย่างนั้นเหรอ? นายคิดว่าเธอจะติดต่อมาก่อน แต่เธอก็ไม่ได้ติดต่อไปในเวลาสองสามเดือน นายมารู้เอาตอนนี้ว่าเธออาจจะเอาจริง นายเลยมาตามหาเธองั้นสิ?”

เขารู้สึกอับอายกับการโดนดูถูก “แคทเธอรีน ฉันอยู่กับเฟรยามาสองสามปีแล้ว แล้วเราก็คุยเรื่องแต่งงานเมื่อปีที่แล้ว เรื่องนี้ไม่ใช่เล่น ๆ นะ มันเป็นเรื่องจริง”

“โทษที แต่ฉันไม่คิดอย่างนั้น”

เธอรู้สึกโกรธขึ้นมา “นายรีบไปหาลินดาทุกครั้งที่เธอต้องการนาย นายยังทำแบบนั้นในวันที่นายควรจะไปพบกับพ่อแม่ของเฟรยาเป็นครั้งแรก แล้วฉันยังคิดว่านายคงทำแบบเดียวกันในวันหมั้นหรือแม้กระทั่งวันแต่งงานของนาย เฟรยาทำถูกแล้ว นายควรอยู่กับลินดา เพราะนายสองคนเหมาะสมกันมากกว่าคนอื่น ๆ อย่ามายุ่มย่ามกับชีวิตเฟรยาอีก”

“ฉันเห็นลินดาเป็นแค่น้องสาวจริง ๆ ...”

“ขอโทษนะที่ต้องพูดตรง ๆ แต่ไม่มีใครอดทนอยู่ผู้ชายที่ให้ความสำคัญกับน้องสาวซึ่งไม่ใช่สายเลือดเดียวกันมาก่อนแฟนหรือภรรยาของเธอได้หรอกนะ” เธอลุกขึ้นยืน “นายเคยพูดว่าฉันจงใจทำลายความสัมพันธ์ของนายกับเฟรยา นายพูดถูกแล้วล่ะ ฉันจะไม่ปล่อยให้นายทำเพื่อนของฉันต้องช้ำใจซ้ำสอง และฉันจะไม่บอกที่อยู่ของเธออย่างแน่นอน”

ประวัติการอ่าน

No history.

ความคิดเห็น

ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: คุณชายฮิลล์ ปล่อยฉันนะ!