ยอดชายานักปรุงพิษ นิยาย บท 256

จวินมู่เหนียนน้ำเสียงจริงจัง บอกว่า

“จดหมายฉบับนี้ไม่ได้ลงนาม ไม่รู้ว่าใครเขียนถึงใคร”

หันหรูเฟิงเอ่ยปากถาม

“ในจดหมายว่าอย่างไรบ้าง?” เขาไม่ได้เปิดดูก่อน

จวินมู่เหนียนยื่นจดหมายให้หันหรูเฟิงโดยไม่คิดจะปิดบัง

หันหรูเฟิงก้มหน้าอ่านจดหมาย ด้านบนมีอักษรเพียงไม่กี่ตัว

“แขกเยือนเมืองหลวง เข้าห้องหับผิด ความลับไม่อาจเปิดเผย สังหารเสีย แขกหนานเจียงมาเยือน พกเครื่องหอมอันดับหนึ่งจากทั้งเจ็ด ถวายอ๋องเหวิน ลักมาเสีย”

หันหรูเฟิงขมวดคิ้ว เขาดูอยู่สักพักจึงบอกว่า

“แขกมาเยือนเมืองหลวงหมายถึงข้าหรือ? แต่เหตุใดมือสังหารของหอล่าจันทรต้องสังหารข้าด้วย?”

ยังไม่ทันที่จวินมู่เหนียนจะได้ตอบ ซูจื่ออวี๋บอกว่า

“เข้าห้องหับผิด ต้องดูว่าเจ้าไปที่ใดมา ความลับไม่อาจเปิดเผย เห็นได้ชัดว่าเจ้าไปรู้ความลับของผู้อื่นมา”

หันหรูเฟิงครุ่นคิด เขาลงเจียงหนานครั้งนี้ ไปแค่จวนตระกูลหรวนเท่านั้น แต่ที่นั่นกลายเป็นที่รกร้างไปแล้ว เขาเองก็ไม่ได้ข้อมูลอะไรที่เป็นประโยชน์มาเลย ระหว่างที่คอยสืบข่าวอยู่ที่เจียงหนานก็ไม่ได้ข่าวเกี่ยวกับหยกเจี๋ยจื่อแม้แต่น้อย

เข้าห้องหับผิด ความลับไม่อาจเปิดเผยอะไรกัน เขาไม่เข้าใจแม้แต่น้อย

จวินมู่เหนียนมองจดหมาย แล้วบอกว่า

“ช่วงนี้เจ้าอยู่ที่เวินเซียงอวี้หยวนไปก่อน อย่าไปไหนส่งเดช ข้าจะไปสืบเจตนาของหอล่าจันทราให้แน่ชัด”

หันหรูเฟิงพยักหน้า

“ข้าเข้าใจแล้ว”

หันหรูเฟิงนึกถึงประโยคหลังในจดหมาย จึงถามว่า

“แขกหนานเจียงมาเยือน พกเครื่องหอมอันดับหนึ่งจากทั้งเจ็ด ถวายอ๋องเหวิน ลักมาเสีย แล้วนี่หมายความว่าอะไร? จะขโมยสิ่งใดหรือ?”

จวินมู่เหนียนหลับตา แล้วนึกถึงความฝันประหลาดนั่น จู่ๆเขานึกถึงเรื่องของหนานเจียงเรื่องหนึ่ง

จวินมู่เหนียนเอ่ยปาก

“ช่วงเทศกาลตวนหยาง องค์รัชทายาทของหนานเจียงหนานหยวนชิงกับองค์หญิงของหนานเจียงหนานหยวนรั่ว จะมาเยือนเมืองหลวง ส่วนเครื่องหอมอันดับหนึ่งจากทั้งเจ็ด เดาว่าน่าจะเป็นเครื่องหอมชนิดหนึ่ง...”

ซูจื่ออวี๋เอ่ยปาก

“อ่อ เรื่องนี้จะว่าไปก็ยาวอยู่สักหน่อย”

จวินมู่เหนียนเอ่ยปากทันใด

“เทียนชิง ไปหอแปดสมบัติ”

นี่คือจะกินไปด้วยคุยไปด้วยสินะ

ซูจื่ออวี๋ยิ้มจนตาหยี

“ถึงอย่างไรท่านอ๋องก็เข้าใจข้ามากที่สุด” นางตื่นมาก็ถูกลากไปในวังเลย ตอนนี้เลยเที่ยงวันไปแล้ว นางหิวจะแย่

จวินมู่เหนียนเห็นซูจืออวี๋ยิ้มจนตาหยี จึงบอกว่า

“ใครจะเข้าใจภรรยาเท่าสามี”

ซูจื่ออวี๋ชะงักไป หันมองหันหรูเฟิงอย่างอึดอัด แล้วหน้าแดงอย่างอดไม่ได้ จวินมู่เหนียนเป็นอะไรไป ทำไมชอบพูดอะไรที่ทำให้คนอื่นเข้าใจผิดแบบนี้ด้วย

หันหรูเฟิงหมดคำจะพูด เขารู้สึกว่าตัวเองคงจะอยู่ใต้ท้องรถ ไม่ใช่อยู่ในรถ