ยอดชายานักปรุงพิษ นิยาย บท 464

เมื่อฮูหยินซูได้ยินคำพูดของซูจื่ออวี๋ หัวใจกระตุกวาบ ไม่กล้าพูดสิ่งใดต่อ แล้วรีบขอตัวจากไปทันที

……

หลังซูจื่ออวี๋ออกมาจากห้องรับแขก ก็คือจะกลับไปที่เรือนไป๋ลู่ของตัวเองเพื่ออ่านตำราแพทย์ ตอนที่เดินผ่านหัวมุมสวนหย่อม จู่ๆก็ได้ยินเสียงพูดคุยกันของเซวียนชางกับเทียนชิง

เซวียนชาง

“ไปสืบมาแล้วหรือ?”

ซูจื่ออวี๋ยักคิ้ว นางกับทั้งสองมีเพียงกำแพงกั้นเท่านั้น แอบฟังพวกเขาคุยกันเช่นนี้ดูเหมือนไม่ค่อยดี ซูจื่ออวี๋กำลังจะกระแอมสองทีเพื่อเตือนทั้งสอง แต่กลับได้ยินเทียนชิงพูดขึ้นเสียก่อน

“ข้าไปที่สำนักฝูอี่มาแล้ว ไม่มีคนที่ชื่อเฮ่อซิ่งจือ แต่มีอาจารย์คนหนึ่งแซ่เคอ ข้างกายมีเด็กรับใช้ชื่อลู่หมิง”

เมื่อได้ยินชื่อเฮ่อซิ่งจือ ซูจื่ออวี๋ไม่อยากรบกวนพวกเขาทันที เพราะนางรู้ว่า หากนางปรากฏตัว เซวียนชางกับเทียนชิงคงไม่บอกความจริงแก่นาง เพราะพวกเขาฟังเพียงคำสั่งของจวินมู่เหนียนเท่านั้น

ซูจื่ออวี๋จึงเม้มปากแล้วยืนอยู่ที่เดิม

เทียนชิงพูดต่อ

“เด็กรับใช้ของเฮ่อซิ่งจือชื่อลู่หมิง ลู่ที่แปลว่าดินแดน หมิงที่แปลว่าพรุ่งนี้ แล้วเด็กรับใช้ของอาจารย์เคอก็ชื่อลู่หมิง มาจากโครงกลอนยิวยิวลู่หมิง ลู่ที่แปลว่ากวางน้อย หมิงที่แปลว่าส่งเสียง เจ้าว่าจะเป็นคนเดียวกันหรือไม่?”

เซวียนชางครุ่นคิดแล้วตอบ

“หากลู่หมิงคนนี้ก็คือลู่หมิง เช่นนั้นแสดงว่า อาจารย์เคอก็คือเฮ่อซิ่งจือหรือ?”

เทียนชิงพยักหน้า

“อาจเป็นไปได้ เพราะเฮ่อซิ่งจือสนิทกับตระกูลหรวนในตอนนั้นมาก เมื่อตระกูลหรวนมีภัย เขาเปลี่ยนชื่อแซ่เพื่อเอาตัวรอดก็สมเหตุสมผล”

เซวียนชางเอ่ยปาก

“ดี ข้าจะไปรายงานท่านอ๋อง เจ้าไปดูพระชายา นางกับฮูหยินซูน่าจะคุยกันพอสมควรแล้ว”

เทียนชิงทำหน้าเจื่อน

“โอ๊ย อีกสักพักข้าค่อยไปได้หรือไม่?”

เซวียนชางสงสัย

“เจ้าเป็นอะไร?”

เทียนชิงขมวดคิ้ว

เทียนชิงตัวสั่น แล้วเบะปาก

“เฮ้อ ข้าก็พูดไปอย่างนั้น หรือว่าไม่ใช่? เจ้าไม่รู้สึกหรือการที่ท่านอ๋องทำเช่นนี้จะเป็นการทำลายความเชื่อใจและความสัมพันธ์ของทั้งสอง?”

เซวียนชางถอนหายใจ พูดอย่างจริงจัง

“การเข้าใจผิดระยะสั้น ดีกว่าการหมางใจกันระยะยาว ท่านอ๋องจำต้องหาตัวคนที่อยู่เบื้องหลังพระชายาออกมาให้ได้ ถึงจะวางใจ”

เทียนชิงเข้าใจ แล้วลูบคางบอกว่า

“ท่านอ๋องทำให้พระชายาไม่เชื่อตัวเอง แล้วพระชายาจะได้ไปหาคนผู้นั้น ถึงตอนนั้นพวกเราจะได้ไปตามน้ำ แล้วจับตัวคนผู้นั้น ใช่หรือไม่?”

เทียนชิงทำท่าฝ่ามือแล้วฟันลงมาเหมือนมีด เซวียนชางจึงพยักหน้า จากนั้นพูดอย่างเหนื่อยใจ

“ท่านอ๋องไม่ได้หาเรื่อง แต่กำลังหยั่งเชิงด้วยการหาเรื่อง เพราะพระชายาไม่ได้รับมือง่ายๆ”

เทียนชิงหัวเราะอย่างอดไม่ได้ คิดไม่ถึงว่าคนขึงขังแล้วก็เถรตรงอย่างกับท่อนไม้แบบเซวียนชาง จะกล้าพูดสัพยอกท่านอ๋องขึ้นมา

เทียนชิงใช้ศอกดันเซวียนชาง แล้วหัวเราะ

“วางใจเถอะ ท่านอ๋องของพวกเรา สามารถจัดการเรื่องนี้อย่างร้ายกาจแน่นอน เพราะท่านอ๋องได้ขึ้นชื่อว่าเป็นชายผู้งดงามอันดับหนึ่งเชียวนะ”