ยอดชายานักปรุงพิษ นิยาย บท 558

บ่าวรับใช้รีบถือถาดเดินมาท่ามกลางฝูงชน ทุกคนยื่นคอไปดู แล้วจ้องไปที่ลูกธนูขนสีแดงที่อยู่ในถาด

สิ่งที่น่าประหลาดใจก็คือ ลูกธนูขนสีดำที่ไม่มีหัวนั้น สามารถลอดทะลุผ่านเหรียญทั้งสิบสองด้วยก้านธนูเพียงอย่างเดียว

หันหรูเฟิงเห็นดังนั้นจึงหัวเราะเสียงดัง

“ฮ่าฮ่าฮ่า ไอหยา ลูกธนูที่ไม่มีหัว ดูเหมือนจะลอดผ่านเหรียญได้ง่ายกว่านะ”

ฮวาเชียนเจียวพูดสำทับ

“ใครว่าไม่ใช่ล่ะ ก้านธนูเล็กขนาดนี้ ลอดผ่านรูของเหรียญได้พอดี เช่นนี้ก็ประหยัดแรงไปเยอะนะสิ ท่านอ๋องแปด ดูท่าท่านคงต้องขอบคุณความช่วยเหลือจากนายน้อยเสวี่ยซะแล้ว”

จวินมู่เยว่เกาหัวพร้อมหัวเราะ ทำไมเขาถึงไม่เคยสังเกตมาก่อน ว่าที่แท้ฝีมือการยิงธนูของตัวเองดีขนาดนี้

จวินมู่เยว่เอ่ยปาก

“ฮ่าฮ่าฮ่า พี่เจ็ด ท่านดูสิ ข้าชนะแล้ว”

จวินมู่เหนียนพยักหน้าเบาๆ สีหน้ายังคงเรียบเฉย ไม่ได้ดูตื่นเต้นเท่าใด

จวินมู่เหนียนหันมองฉู่อวิ๋นหยาง

“องค์รัชทายาทอวิ๋นหยาง ดูท่า ดวงของน้องแปดข้าจะดีกว่านายน้อยเสวี่ยนะ ดวงถือเป็นส่วนหนึ่งของความสามารถ เช่นนั้นการแข่งในรอบนี้ ขอบคุณที่ยอมอ่อนข้อให้”

ซูจื่ออวี่หันมองฉู่อวิ๋นหยาง พบว่าเขาโกรธจนหน้าดำหน้าแดง หากไม่ได้เสวี่ยเฉิงอันคอยจับชายเสื้อเอาไว้ เกรงว่าฉู่อวิ๋นหยางคงพุ่งมาสาวหมัดใส่จวินมู่เหนียนไปแล้ว

ซูจื่ออวี๋ไม่มีทางเชื่อว่านี่เป็นดวงของจวินมู่เยว่ เห็นได้ชัดว่าเป็นฝีมือของจวินมู่เหนียน

ป๋ายหลี่เชียนซางสามารถทำให้ลูกธนูเปลี่ยนทิศ แล้วสร้างความวุ่นวายได้ เช่นนั้นด้วยวรยุทธ์และสติปัญญาของจวินมู่เหนียน เขาย่อมสามารเปลี่ยนทิศทางของลูกธนู แล้วทำให้มันทะลุผ่านเหรียญทั้งสิบสองได้เช่นกัน

เสี้ยววินาทียาแดงผ่าแปดนั้น จวินมู่เหนียนสามารถคิดและทำสิ่งต่างๆได้ ช่างน่านับถือยิ่งนัก

สายตาที่ซูจื่ออวี๋มองคนอื่นมีแต่ความเย็นชา มีเพียงสายตาที่มองชายหน้าด้านคนนี้เท่านั้น ในแววตาถึงได้เต็มไปด้วยความชื่นชม เขา...ช่างเก่งกาจนัก

คล้ายรับรู้ถึงสายตาของซูจื่ออวี๋ จวินมู่เหนียนเงยหน้ามองนาง

เห็นแววตานางวิบวับ ในดวงตาเต็มไปด้วยเงาของเขา จนทำให้จวินมู่เหนียนยิ้มอ่อนๆ อย่างอดไม่ได้

ตรวจสอบแคปช่าเพื่ออ่านเนื้อหายืนยัน